زياد خوب نباش؛

زياد دم دست همه نباش؛

زياد که خوب باشي، دل آدم ها را مي زني

آدم ها اين روزها، عجيب به خوبی

به شيريني، آلرژي پيدا کرده اند؛

زياد که باشي، زيــــــــــادي مي شوي ...

 "دکتر شريعتي "

گاهي دلت مي خواد انســــــــــان نباشي ...

گوسفندي باشي ، پا روي يونجه هـــــــا بگذاري اما

 دلــــــــــي را دفن نکني ...! گرگي باشي ، گوسفند هـــــــا

را بِدَري اما بداني ، کــــــــارت از روي ذات است نه از روي

هوس ...! خفاشي باشي که شبها گـــــــــردش کني با

چشمهـــــــــاي کور،‌ اما خوابي را پرپر نکني ..!

کلاغي باشي که قار قار کني پرهــــــــايت را رنگ نکني

و دلــــــــي را با دروغ بدست نياري!!!!

به راستی چه سخت است خندان نگهداشتن لبها

در زمان گریستن قلبها و تظاهر به خوشحالی در

اوج غمگینی وچه دشوار و طاقت فرساست گذراندن

روزهای تنهایی درحالی که تظاهر می کنی هیچ چیز

برایت اهمیت ندارد اماچه شیرین است در خاموشی و

خلوت به حال خود گریستن...

زاهد و درویشی

زاهد و درویشی که مراحلی از سیر و سلوک را گذرانده بودند و از دیری به دیر دیگر سفر می کردند،

سر راه خود دختری را دیدند در کنار رودخانه ایستاده بود و تردید داشت از آن بگذرد. وقتی آن دو نزدیک

رودخانه رسیدند دخترک از آن ها تقاضای کمک کرد. درویش بی درنگ دخترک رابرداشت و از رودخانه گذراند.

دخترک رفت و آن دو به راه خود ادامه دادند و مسافتی طولانی را پیمودند تا به مقصد رسیدند.

 در همین هنگام زاهد که ساعت ها سکوت کرده بود خطاب به همراه خود گفت:«دوست عزیز!

ما نباید به جنس لطیف نزدیک شویم. تماس با جنس لطیف برخلاف عقاید و مقررات مکتب ماست.

در صورتی که تو دخترک را بغل کردی و از رودخانه عبور دادی.» درویش با خونسردی و با حالتی

بی تفاوت جواب داد: « من دخترک را همان جا رها کردم ولی تو هنوز به آن چسبیده ای و رهایش نمی کنی.»

چقدر سخت است

گل آرزوهايت را در باغ ديگري ببيني

و هزار بار در خودت بشکني

و آن وقت آرام زير لب بگويي

گل من باغچه ي نو مبارک

چشم هایی که خدا را نبینند، دو گودال مخوفند که

بر صورت انسان دهان باز کرده اند

از خدا پرسيدم:خدايا چه چيزي تو را ناراحت ميکند؟

خداوند فرمود: هر وقت بنده اي با من سخن ميگويد

چنان به حرف هاي او گوش ميدهم که گويي به جز او

بنده ديگري ندارم ولي او چنان سخن ميگويد که گويي

من خداي همه هستم جز او.

هميشه بايد مراقب سه چيز باشيم : وقتي

تنها هستيم مراقب افكار خود، وقتي با خانواده

هستيم مراقب اخلاق خود و زماني كه در جامعه

هستيم مراقب زبان خود.

خدایا!

گفتم خسته ام ، گفتی:

لاتقنطوامن رحمة الله(زمر/۵٣)

گفتم : هیچکس نمیدونه تو دلم چی میگذره ، گفتی :

إن الله یحول بین المرءقلبه (إنفال/٢۶)

گفتم : هیچکسی روندارم ، گفتی :

نحن أقرب إلیه لحبل الورید(ق/١۶)

گفتم : فراموشم نکردی؟ گفتی :

فاذکرونی اذکرکم (بقره/١۵٢)

 " التماس دعا "

چو کس با زبان دلم آشنا نيست چه بهتر که از

 شکوه خاموش باشم چو ياري مرا نيست همدرد ،

 بهترکه از ياد ياران فراموش باشم